Euskararen eguna zela eta, abenduaren 3an “Buah txabal” antzezlana ikusi genuen. Mutil baten bizitzaren istorioa kontzen du, Garikoitz Kortabitarterena, ezizenez “Beti” deitzen dutenaren kontakizuna Bere lagunek horrela deitzen dute beti dagoelako lokalean. Antzezlanean mugikorraren bila hasiko da, han neska baten telefono zenbakia gordeta duelako. Neska horretaz Bilbon maitemindu egin zen, eta Nerea, Naroa edo Nora izena duela uste du. Beti ari da edaten eta petak erretzen lokalean, eta dena euskeraz egiten du, irainak izan ezik. Bestetik, bere trajediak kontatzen ditu eta oso traketsa dela ere esaten du. Euskerari buruz asko hitz egiten du eta euskeraz beti eta betiko hitz egitea “frikiena” dela esaten du, guk ikasleok euskarekiko daukagun jarrera kritikatu nahian. Oso barregarria da, eta beti “buah txabal” esaten ari denez, entretenigarria izateaz gain, zer pentsatu ematen du. Ez duzue uste, ala??
Antzezlanean aktore bakarra, Jon Zubiaga “Osoron” agertzen den arren, bere lagunen papera eta beste pertsonaia batzuen papera ere betetzen du. Euskararen aurreko gazteen jarrera kritikatu nahi du Unai Iturriagaren antzezlanak, hau da, gazte guztiak edo gehienak euskararen alde egon arren, gutxitan mintzaten garela euskaraz. Pertsonaia batzuen jarrerak apropos exajeratu ditu ikusleenganako eragina sortzeko.
Gure iritziz oso ondo egon zen antzerkia, entretenigarria izan ez ezik ondo baino hobeto antzezten zuelako Jon Zubiagak. Dibertigarria iruditu zitzaigun arren , aktore gehiago egon izan balira hobeto egongo zatekeen.
Ainara De Pablo eta Ainhoa Gago
No hay comentarios:
Publicar un comentario